Araştırmacılar, bu soruya cevap bulmak için insanların ne sıklıkla başkalarıyla konuştuklarının yanı sıra bu iletişimden ne kadar zevk aldıklarına, kendilerini ne miktarda açığa vurduklarına ve diyaloğun onlar için ne derece anlamlı olduğuna bakıyorlar. Bu sorular iletişimi gerçekleştiren her iki tarafa da soruluyor çünkü bir konu bir taraf için oldukça önemli ve farklı iken diğer taraf bunu aynı şekilde değerlendirmeyebiliyor.
Sonuçlara göre, insanlarla kurduğumuz iletişimin hem sıklığı hem de kalitesi duygusal sağlığımız üzerinde büyük bir etkiye sahip. Yapılan kaliteli konuşmalar, bizim sosyal açıdan daha pozitif ve daha bağlı hissetmemizi sağlıyor. Üstelik konuşma bittikten sonra da bu olumlu etkiler bir süre daha gözlemlenebiliyor.
Peki o halde bazı zamanlarda yalnız kalmayı ve iletişim kurmamayı tercih etmek duygusal sağlığımız için yanlış bir davranış mı? Yalnız kaldığımız vakitler, dinlendiğimiz ve kendimizi "şarj ettiğimiz" vakitler oluyor. Aynı zamanda başkalarıyla yaptığımız konuşmaları tekrar düşünüp önemini daha da fark etmiş oluyoruz. İşin sırrı bu ikisi arasındaki dengeyi koruyabilmekte.
